مواد معدنی

منگنز در چه غذا هایی وجود دارد؟ + واید و مضرات منگنز برای بدن

منگنز در چه غذا هایی وجود دارد؟

منگنز در چه غذا هایی وجود دارد؟ این سوالی است که شاید از خودتان بپرسید که منگنز چیست؟ چه فوایدی برای بدن انسان دارد؟ در چه غذاهایی منگز وجود دارد؟ مصرف زیاد منگنز چه ضرری برای بدن انسان دارد؟ ما در این مقاله قصد داریم تا تمامی این سوالات را بررسی کرده و به شما پاسخ دهیم. تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

منگنز

منگز یک عنصر شیمیایی در جدول مندلیف است. عدد اتمی این عنصر 25 و شیمیدانان این عنصر را با نماد شیمیایی Mn می‌شناسند. جایگاه این عنصر در جدول تناوبی مندلیف در گروه هفتم فلزات واسطه و در دوره‌ی چهارم از جدول می‌باشد. این عنصر به صورت آزاد در طبیعت یافت نمی‌شود و معمولا در کنار آهن آلات زندگی می‌کند. از این عنصر در ساخت آلیاژهای فولادی از نوع فولاد ضد زنگ استفاده می‌کنند. شکل آن فلزی و رنگ آن نقره‌ای رنگ شبیه به آهن است. فلز منگنز اکسید می‌شود و اگر در مجاورت هوا قرار بگیرد شبیه به آهن زنگ می‌زند و پوسیده می‌شود. از منگنز در باتری‌های قلیایی به عنوان قطب کاتد استفاده می‌شود.

منگنز خوراکی چیست و در چه غذا هایی وجود دارد؟

منگنز خوراکی یکی از ماده‌های اصلی و ضروری برای بدن است که امروزه به اندازه سایر مواد مفید برای بدن شناخته نشده و کمتر به آن توجه می‌شود. این ماده بسیار کمیاب بوده و محل زندگی آن در بدن، کبد و کلیه‌ها، استخوان‌ها و پانکراس ( لوزالمعده ) می‌باشد. اگر سطح منگنز بدن شما پایین بیاید صدمات جبران ناپذیری به بدن شما وارد می‌شود. کمبود منگنز می‌تواند باعث بروز بیماری‌هایی مثل ناباروری، کم خونی، استخوان‌های ضعیف و شکننده و یا همان پوکی استخوان، بهم ریختن هورمون‌ها، ایمنی ضعیف بدن، ناتوانی معده وکلیه در هضم غذا و… می‌شود. بنابراین توجه به میزان وجود این ماده در بدن بسیار مهم است. کافی است از یک دکتر درخواست کنید تا آزمایش خون جهت تعیین میزان مقدار منگنز در خون شما را برایتان تجویز کند تا از وجود میزان مقدار این ماده در بدن خود آگاه شوید.

فواید منگنز برای بدن انسان چیست؟

به دلیل اینکه این ماده در کبد و کلیه‌ها زندگی می‌کنند وجود آن‌ برای سلامت کبد و کلیه‌ها بسیار ضروری است. منگنز در کبد و کلیه‌ها تا روند هضم غذا به آسانی صورت گیرد و برای تنظیم بیشتر فعالیت‌های شیمیایی بدن از جمله هضم غذا و دفع ادرار و مدفوع مفید است.

این ماده باعث می‌شود تا مغز به صورت طبیعی عملکرد خود را داشته باشد و از بروز سکته مغزی جلوگیری می‌کند. از طرفی این ماده در استخوان‎‌های بدن نیز یافت می‌شود. پس وجود آن به سلامت و استحکام استخوان‌ها کمک می‌کند. همچنین برای رشد استخوان‌ها و رشد قد مفید و ضروری است. به همین دلیل مصرف منگنز به همراه ویتامین دی و کلسیم در سنین رشد و در افراد مسن توصیه می‌شود.

مصرف منگنز برای کاهش التهاب زانوها مفید است و از ابتلا به آرتروز جلوگیری می‌کند. وجود منگنز در بدن برای تنظیم میزان قند خون مفید است و با تنظیم روند گردش خون در بدن و مغز از ابتلا به بیماری تشنج و صرع نیز جلوگیری می‌کند.

وجود منگنز در بدن باعث عملکرد طبیعی غده تیروئید در بدن می‌شود و روند بهبود زخم‌های سطحی بدن را سرعت می‌بخشد.

در چه غذا هایی منگنز وجود دارد؟

می‌خواهیم بدانیم که در چه غذاهایی منگنز وجود دارد؟

منگنز در بیشتر مواد غذایی یافت می‌شود. حتی در محیط نیز منگنز وجود دارد. به عنوان مثال یک جوشکار در هنگام جوشکاری گاز منگنز را استنشاق کرده و به طور طبیعی آن را از راه بینی وارد بدن خود می‌کند.

این ماده در گیاهان و سبزیجاتی مانند میخک، نعناع، گشنیز، اسفناج، کلم پیچ ، لوبیا سبز و شلغم یافت می‌شود که میزان آن در اسفناج پخته شده از همه بیشتر است.

همچنین این ماده در دانه‌هایی مانند دانه کدو تنبل نیز وجود دارد.

در ادویه‌ها زردچوبه و فلفل سیاه دارای منگنز هستند.

غلات و خشکبار دیگری هم هستند که در آن‌ها منگنز پیدا می‌شود. جو دوسر پرک، گندم، سویا، برنج قهوه‌ای، فندق و نان سبوس دار از جمله غلات و خشکباری هستند که منگنز در آن‌ها یافت می‌شود.

در میان حبوبات نخود، لوبیای قرمز، لوبیا چشم بلبلی و لوبیا سفید منگنز را دارا هستند.

میوه‌هایی مانند آناناس، تمشک، چغندر، توت فرنگی، ذرت و سیر نیز حاوی منگنز هستند.

غذاهای دریایی و ماهی نیز به مقدار قابل توجهی منگنز دارند.

با نگاهی به مواد غذایی بالا می‌بینیم که ما روزانه حداقل مقداری از این مواد را به صورت خام یا پخته مصرف می‌کنیم. مصرف عادی این مواد به خودی خود منگنز مورد نیاز بدن ما را تامین می‌کند. بنابراین نباید خیلی نگران کمبود این ماده در بدن خود باشیم. اما توجه داشته باشید که اگر غذاهای دریایی و یا هریک از مواد گفته شده در بالا را دوست ندارید حتما از خوراکی‌های جایگزین استفاده کنید.

میزان مصرف منگنز

به طور کلی هیچ ایده خاصی برای میزان مصرف منگنز در روز یا در هفته وجود ندارد. اما باید در نظر داشته باشید که از مصرف آن غافل نشوید. همانطور که گفته شد وجود منگنز برای بدن بسیار لازم و ضروری و مفید است و نبودن آن عواقب جدی و خطرناکی را برای بدن به همراه دارد. اما پزشکان می‌گویند برای بزرگسالان 20 سال به بالا مصرف روزانه 2 الی 3 میلی گرم از منگنز برای بدن ضرری ایجاد نمی‌کند.

عواقب مصرف بالای منگنز

همانطور که نبودن منگنز برای بدن عواقب بدی دارد، وجود بیش از حد آن نیز می‌تواند برای بدن مشکل ساز شود. مصرف بیش از حد منگنز باعث بروز بیماری‌های عصبی و روانی، فقر آهن، اختلال در روند فعالیت کبد و بیماری‌های کبدی می‌باشد. در اینجا منظور از مصرف بیش از حد منگنز، استفاده بیش از حد از قرص‌های حاوی منگنز است. وگرنه مصرف عادی منگنز از راه رژیم غذایی به خودی خود آسیبی به بدن وارد نمی‌کنند بلکه برای بدن نیز مفید هستند.

کلام آخر

در این مقاله با منگنز آشنا شدیم و دریافتیم که وجود آن چقدر برای بدن لازم و مفید است. همچنین یاد گرفتیم که اگر منگنز به اندازه کافی در بدن وجود نداشته باشد چه عواقب و مشکلاتی را به همراه دارد. با مواد غذایی و خوراکی که حاوی منگنز هستند آشنا شدیم و متوجه شدیم که مصرف بیش از حد آن برای بدن چه مشکلاتی را ایجاد می‌کند. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *